دارالقرآن الکریم صادق آل محمدص حسن آباد جر قویه علیا

“تقوی در قرآن”

    از قرآن برمی آید که تقوی راه رستگاری و راه نجات است، نجات در دنیا و در آخرت، خداوند در قرآن متقین را بشارت می دهد بشارت به اجرکبیر، فضل کبیر، مغفره و اجر کریم و رحمت و رضوان و با عنایتی بهشتی و اینکه عاقبت بخیری در بهشت برای متقین می باشد، نکته مهم دیگری که از قرآن استفاده می شود این است که (تقوای الهی) به همراه اطاعت، هدف و خلاصه دعوت پیامبران می باشد. در سوره شعرا در شرح حال.

    پیامبران همچون حضرت نوح (علیه السلام)، هود، صالح و لوط و شعیب و الیاس(علیهم السلام) بیان می کند که ایشان به قوم خویش می گفتند: “فاتقوالله واطیعون” به عنوان نمونه خداوند می فرماید “قوم نوح رسولان را تکذ یب کردند، هنگامی که برادرشان نوح به آنان گفت: آیا تقوی پیشه نمی کنید مسلما من برای شما پیامبری امین هستم پس تقوی الهی پیشه کنید و مرا اطاعت نمائید، من برای این دعوت هیچ مزدی از شما نمی طلبم اجر من تنها بر پروردگار عالمیان است، پس تقوای الهی پیشه کنید و مرا اطاعت نمائید”(3)

    نکته دیگر اینکه، تقوی بهترین زاد و توشه است، ما همه انسانها سفری مهم در پیش روی داریم، سفری که از لحظه ورود به دنیا شروع می شود و لحظه لحظه که می گذرد، در حال حرکت به سوی مقصد خود می باشیم، مقصدی از پیش تعیین شده دنیا محل عبور است و به منزله پلی می ماند زودگذر اما آخرت مقصد است، همه بندگان این سفر (الی الله) را طی می کنند و انسانها یا بر صراط مستقیم هستند که همان صراط انبیاء و اولیاء خداوند می باشد که آنها را به وصال خداوند نائل می کند و در باغهای بهشتی سرشار را از نعمت، منزل و ماوی می گیرند، یا اینکه درراه باطل هستند که عاقبتش خشم و غضب خداوند و دوری از رحمت بی کران او و جای گرفتن در آتش جهنم در کنار ظالمان و مجرمان و شقاوتمندان است. هرچه که سفر طولانی تر و مسیر سخت تر باشد و احتمال انحراف بیشتر باشد، عقل حکم می کند که انسان زاد و توشه ای بیشتر برگیرد و خود را برای سفرش از همه لحاظ آماده کند، حال آیا ما سفری مهمتر و سخت تر از سفر آخرت در پیش روی داریم؟

    خیر، سفر آخرت سفری است که در مسیر آن سختیها و موانع ظلمات، تاریکی و ترس و ... تعبیه شده است. خداوند می فرماید: آنچه از کارهای نیک انجام می دهید، خدواند آن را می داند و زاد و توشه تهیه کنید، که بهترین زاد و توشه، پرهیزگاری(تقوی) است و از من بپرهیزید (تقوی داشته باشید) ای خردمندان”(4)

    حضرت علی علیه السلام در این زمینه می فرمایند “پروا کنید، همانا خدا راه حق را برای شما آشکار کرده و جاده های آن را روشن نگاه داشت، پس یا شقاوت دامنگیر یا رستگاری جاویدان در انتظار شماست. پس در این دنیا نابود شدنی برای زندگی جاویدان آخرت، توشه برگیرید که شما را به زاد و توشه راهنمایی کرده اند و به کوچ کردن از دنیا فرمان داده اند و شما را برای پیمودن راه قیامت برانگیختند همانا شما چون کاروانی هستید که در جایی به انتظار مانده و نمی دانند در چه زمانی آنان را فرمان حرکت می دهند”(5)

    “آثار و برکات تقوی”

    قرآن در آیات گوناگون فوائد و آثار تقوی را گوشزد می کند که به طور خلاصه به بعضی از آنها اشاره می کنیم:

    رهایی و نجات یافتن از سختیها و مشکلات و گرفتاریها در دنیا، آسان شدن کارها، بصیرت و روشن بینی و مایه تشخیص و تمیز حق از باطل، رسیدن روزی از جائی که انسان گمان ندارد، اصلاح اعمال (سر و سامان گرفتن اعمال) و کفاره آموزش گناهان و اجری با عظمت در آخرت و دفع مکر و حیله دشمنان. در پایان نیز سخن را با کلامی نورانی و دلنشین در مورد تقوی و برکات آن از امیرالمومنین علی(علیه السلام) به پایان می بریم حضرت فرمودند: همانا تقوی و ترس از خدا داروی بیماری دلها، روشنایی قلبها و درمان دردهای بدنها، مرهم زخم جانها، پاک کننده پلیدی های ارواح و روشنایی بخش تاریکی چشم ها و امنیت در ناآرامی ها و روشن کننده تاریکی های شماست ... پس کسی که تقوی را انتخاب کند، سختی ها از او دور گردند، تلخی ها شیرین و فشار مشکلات و ناراحتی ها برطرف خواهند شد و مشکلات پیاپی و خسته کننده آسان گردیده و مجد و بزرگی از دست رفته چون قطرات باران بر او فرو می بارند، رحمت بازداشته حق باز گردد و نعمت های الهی پس از فرو نشستن به جوشش می آیند و برکات تقلیل یافته فزونی گیرند.”(6)